Her gün onlarca insanın savaşta, trafikte, iş kazasında öldürüldüğü, adına da kader denerek; katilinin kurbanıyla cinayetin izlerini sildiği bu ülkenin; gökkuşağı kadar renkli… su kadar masum….ölümlerinin nedeni ‘savaşın’, ‘trafik kazasının’,…
Her gün onlarca insanın savaşta, trafikte, iş kazasında öldürüldüğü adına kader denerek; katilinin kurbanıyla cinayetin izlerini sildiği bir ülkede; yanlış başladığından sonu belli her hikâyenin; masum kahramanı çocuklardandın yavrum. Can,…
Öldürülen her sivil, her asker, her polis, her gerillayla Cibranlı Halit’in deyimiyle “kendi boğazımızı kesecek kılıcı” bilediğimizin farkındasızlığında; tekrar tekrar hançerlenen sol yanım Ankara’m, Amedim; canın yanar diye sakın korkma!…
Biliyor musun Destina , bu sene Ankara’da leylaklar hâlâ açmadı. Sahi Hevalım, orada Amed’de açtı mı leylaklar? Ankara’nın her sokağında illaki karşılaşılan leylaklar Destina, sonunda açtı. Leylaklarla gelen bahar da…
Böyle her gün onlarca insanın öldürülmesiyle sürekli eksilerek… yarım kalınarak… nasıl yaşanacak… nasıl? Geriye sizden bir şey bırakmayan, can yakan bütün yarımlar gibi kanaya kanaya belki bir ömür de sürecek,…
Masalımı kaybettim, masalımızı kaybettik. Artık kim, hangi yalan, hangi gerçek avutabilir ki yüreklerimizi. ”Şimdiyse kırılgan mektuplar yazıyorum / hangi adrese göndereceğimi bilmeden / malumun olsun ben sende ülkemi sevdim” mısralarıyla…
Amed! Kucağında tüm kayıplarınla, illaki bir gün kendi hikayeni, kendin yazacağın özgürlüğüne kavuşacağından; fotoğraflarda kalan çocukluklara, faili meçhul bir aşkla kabaramamış gençliklere bakıp, bakıp da öyle çok kaybolma kendinde… öyle…
Şimdi Miray’ı, Melek’i PKK öldürdü dersem, rahatlayacak mısın eyyy militarist? Sen Hevalım; devlet öldürdü dersem, sen de rahatlayacak mısın? Ne oldu, ne fark etti; katil devlet, katil PKK olunca bebeklerin,…
Bir yıl daha bitti… bitecek… ve yine “o mahur beste” çalarken “müjganla biz ağlaşacağız”. Eninde, sonunda da her yıl, her yalan gibi, her yol, her hikâye de bir gün biter…
Yine içimizde uhde yaşanmamışlıklar… ölene dek sürecek Ankara’da katledilen Başakların, Erenlerin yarım kalmış hayatlarının acısı…sarı, yeşil, kırmızı, kızıl özlemlerin akıtıldığı mezarlar…sonbahar hangisidir, söyleyebilir misiniz şimdi? Koynunda sakladığı sancılardan, özgür sevdalardan…